Zacząłem od vinho verde, jedynego (pół)musującego wina wśród nadesłanych. Casal Garcia (24,99zł) pojawiało się już tu i ówdzie w sklepach. Uważałem i nadal uważam, że to solidne wino. Na pewno nie wybitne, ale kupując verde raczej nikt nie oczekuje wybitnych doznań. Oczekuje raczej odprężającego, lekko owocowego musowania; smaku nie skupiającego na sobie zbytniej uwagi pijącego. Uwielbiam podziwiać najpiękniejsze polskie zabytki, dawną sztukę sakralną czy barczyste szczyty Tatr, ale odnajduję wiele przyjemności w przejeżdżaniu przez niewielkie miasteczka ze swojskim rynkiem, w szukaniu właściwej drogi pośród całkiem zwyczajnych pól i lasów, w dostrzeżonym kątem oka zającu, który wystawia uszy ponad zieloną linię łąk. Podobnie doceniam wybitne wina, takie których smak każe chylić głowę przed ich twórcami, ale cieszę się również winami prostymi, nie kryjącymi żadnych tajemnic, ani niespodziewanych smaków. Winami takimi jak Casal Garcia.
